Konferencja PCBBE Maj 18 – 21, 2021

https://pcbbe.ibib.waw.pl/wp-content/uploads/2021/05/XXII_PCBBE_FinalProgram.pdf

Moim zdaniem konferencja pokazuje w soczewce nie tylko stan polskiej inżynierii biomedycznej i biocybernetyki, lecz całej polskiej nauki.

Co zatem w tej soczewce zobaczyłem, ja?

Zacznę od niepokojących symptomów.

Brak pieniędzy, brak finasowania, brak projektowego wsparcia naukowców.

Zacznę od hasła "brak pieniędzy". Przewrotnie napiszę, że ich jest pod dostatkiem, ale są to środki za nic, pochodzą głównie  z agencji rządowych, NCBR i NCN.

Mówcie Państwo co chcecie i pewnie racja będzie po Państwa stronie, ale ja nie czuję, jako obywatel Polski, że zainwestowana w NCBR i NCN złotówka przynosi dwa złote, czy nawet 1,10zł.

Drugie "brak finasowania".

Proponuję rozwiązanie dylematu z akapitu wyżej. Pieniądze muszą się zamienić w środki finasowania lub jeszcze lepiej w finansowe środki inwestowania w polską naukę.

Trzecie, mimo, że skończyłem studnia menadżerskie i 16 lat pracowałem w przemyśle. Nie umiem podać recepty na wniosek projektowy zakończony przyjęciem do realizacji.

Co więcej nie umiem, go tak sformułować, by przekonać polski przemysł i handel, by we mnie zainwestowali.

I na pewno, nie umiem przekazać podmiotom gospodarczym, ile na mnie zarobią lub jakie środki mogą być bezpowrotnie utracone.

To co budzi nadzieje na przyszłość to...

...mamy mnóstwo świetnych naukowców cięzko w pocie czoła pracujących zagranicą, którzy w jakiś sposób radzą sobie z tymi problemami przedstawionymi powyżej. Jest im dużo trudniej na emigracji i pewnie w Polsce było by im łatwiej.  

Jakie motywy nimi kierują?

Dawna polska emigracja uciekała przed PRL, dziś jest zasymilowana w miejscu zamieszkania cieszy się estymą, poważaniem i szacunkiem zagranicznych środowisk. Póki sentymentalny pociąg do ojczyzny nie wygaśnie możemy na nią liczyć.

Obecna, polska emigracja „ucieka” z Polski i tu się boję o przyszłość „polskiej nauki”.